ΑΥΤΙ (ΟΥΣ) - Η οδός της ακοής

Το αυτί μας αποτελείται από τρία μέρη: τo έξω, το μέσο και το έσω ους. Στο έξω ους ανήκει το πτερύγιο του ωτός και ο ακουστικός πόρος, είναι το τμήμα εκείνο που καθίσταται εύκολα ορατό όταν κάποιος συγκρατήσει το πτερύγιο με τα χέρια του. Ο τυμπανικός υμένας είναι το όριο μεταξύ του έξω και μέσου ωτός (τυμπανικής κοιλότητας) που περιέχει τα τρία μικρά οστά: την σφύρα, τον άκμονα και τον αναβολέα. Το έσω ους περιέχει τον κοχλία όπου μετατρέπεται σε ηλεκτρικό ερέθισμα ο ήχος του περιβάλλοντος χώρου, στην συνέχεια αυτό μεταφέρεται μέσω του ακουστικού νεύρου στον εγκέφαλο και ερμηνεύεται, δηλαδή γίνεται ακουστό.

Το πτερύγιο συγκεντρώνει όλα τα ακουστικά ερεθίσματα του περιβάλλοντος, αυτά διοχετεύονται μέσω του ακουστικού πόρου στον τυμπανικό υμένα που δονείται και κινεί κατ’ αυτόν τον τρόπο τα τρία μικρά οστά που με την σειρά τους κινούν τα υγρά του κοχλία. Στον κοχλία δημιουργούνται τα ηλεκτρικά δυναμικά, που μεταφέρει εν συνεχεία το ακουστικό νεύρο στον εγκέφαλο, όπου και ερμηνεύονται. Είναι πολλές οι παθήσεις εκείνες που οδηγούν σε ελλάτωση της ακοής, κάποιες από αυτές είναι αναστρέψιμες και κάποιες όχι. Εάν αντιλαμβάνεστε ότι εσείς ή άτομο του περιβάλλοντός σας δυσκολεύεται να κατανοήσει τους συνομιλητές του, θα πρέπει να απευθυνθείτε στον ιατρό ΩΡΛ για περαιτέρω ακοολογικό έλεγχο.

ΜΕΣΗ ΩΤΙΤΙΔΑ

Η πλέον συνήθης αιτία μείωσης της ακοής στα παιδιά, οφείλεται σε φλεγμονή του μέσου ωτός. Σε άλλες περιπτώσεις συγκεντρώνεται υγρό μέσα στην τυμπανική κοιλότητα με μόνο σύμπτωμα την βαρηκοΪα (εκκριτική μέση ωτίτιδα). Στα παιδιά αυτό συμβαίνει συχνότερα λόγω της παρουσίας αδενοειδών εκβλαστήσεων (κρεατάκια). Η αντιμετώπισή της προυποθέτει την στενή παρακολούθηση του ασθενούς ώστε να μην εμφανιστούν περαιτέρω αλλοιώσεις στον τυμπανικό υμένα. Εάν αυτό συμβεί, συνήθως μετά την παρέλευση διαστήματος 3 μηνών χωρίς βελτίωση, η κατάσταση θα πρέπει να αντιμετωπισθεί με αφαίρεση των αδενοειδών και τοποθέτηση σωληνίσκων στον τυμπανικό υμένα.

ΕΜΒΟΕΣ

Οι εμβοές είναι ακουστοί απο τον ασθενή θόρυβοι στο ένα ή και στα δύο αυτιά του. Μπορεί να είναι συνεχόμενες, διακεκομμένες, ποικίλης έντασης και συχνότητας. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι εμβοές οφείλονται στην διαταραχή της λειτουργίας των κυττάρων του κοχλία. Η έκθεση σε ήχους υψηλών εντάσεων μπορεί επίσης να προκαλέσει εμβοές, οι οποίες συνήθως παρέρχονται. Η βαρηκοΐα, ειδικά σε ηλικιωμένα άτομα συνήθως συνδέεται με εμβοές. Ο ασθενής πρέπει να εκτιμηθεί ακοολογικά και να ερευνηθεί το κατά πόσον μπορεί να ωφεληθεί από φαρμακευτική θεραπεία ή εφαρμογή ακουστικού aβοηθήματος με ειδικό πρόγραμμα καταπολέμησης εμβοών.

Η ΩΤΙΤΙΔΑ ΤΩΝ ΚΟΛΥΜΒΗΤΩΝ

Είναι πολύ συνηθισμένη κατά τους θερινούς μήνες ή σε άτομα που κολυμπούν συχνά. Αποτελεί δερματική λοίμωξη του έξω ακουστικού πόρου που προκαλείται από την παρουσία υγρού (νερού) στον έξω ακουστικό πόρο και την ανάπτυξη μικροβίων σε αυτό. Αρχικά υπάρχει έντονος κνησμός στην περιοχή και ο ασθενής συνήθως χρησιμοποιεί μπατονέτες για να ανακουφιστεί, κάτι τέτοιο όμως προκαλεί περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης με έντονο οίδημα και πόνο κατά την μετακίνηση του πτερυγίου. Άμεση πρέπει να είναι η εξέταση από ιατρό ειδικά σε ασθενείς που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη.

ΟΞΕΙΑ ΠΤΩΣΗ ΑΚΟΗΣ (ΑΥΤΟΑΝΟΣΗ ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ΕΣΩ ΩΤΟΣ)

Εντοπίζεται συνήθως στο ένα αυτί και αφορά ενήλικες. Χαρακτηρίζεται από αιφνίδια απώλεια ακοής που μπορεί να οδηγήσει και σε κώφωση. Η εξέλιξή της μπορεί να γίνει ακόμη και σε διάστημα λίγων ημερών προοδευτικά. Ο ασθενής θα πρέπει να συμβουλευτεί άμεσα τον ειδικό ΩΡΛ και να προβεί σε ακοολογικό έλεγχο. Η νόσος συνδυάζεται κατά περίπτωση με ίλιγγο ή εμβοές. Το αίτιο της νόσου δεν είναι γνωστό, θεωρείται ότι οφείλεται σε ιογενείς λοιμώξεις, αυτοαντισώματα, κυκλοφορικές διαταραχές κ.α. Εάν η νόσος αντιμετωπισθεί άμεσα, μόλις εμφανισθεί δηλαδή, υπάρχει σημαντική πιθανότητα πλήρους αποκατάστασης της ακοής και των εμβοών. Η καθυστερημένη έναρξη θεραπείας συνήθως δεν αποδίδει. Η χορήγηση κορτιζόνης είναι η πλέον ενδεδειγμένη θεραπευτική πρόσεγγιση, ειδικότερα η ενδοτυμπανική έγχυση κορτιζόνης αποδίδει άμεσα αποτελέσματα και στερείται των παρενεργειών του φαρμάκου. Επικουρικά μπορεί να χορηγηθούν και αγγειοβελτιωτικά, βιταμίνες, αντιικά φάρμακα, υπερβαρικό οξυγόνο, που ωστόσο είναι λιγότερο αποτελεσματικά σε σύγκριση με την κορτιζόνη.

ΒΥΣΜΑ ΚΥΨΕΛΙΔΟΣ (ΚΕΡΙ)

Παράγεται από αδένες που υπάρχουν στο δέρμα του ακουστικού πόρου και η φυσιλογική του αποστολή είναι να προστετεύει το αυτί από σκόνη και μικροσωματίδια. Ο οργανισμός μας απομακρύνει από μόνος του το συσσωρρευμένο κερί προς το άκρο του ακουστικού πόρου από όπου και αποπίπτει. Ορισμένοι άνθρωποι υπερπαράγουν κυψελίδα με αποτέλεσμα αυτή να αθροίζεται και να προκαλεί βαρηκοΐα. Η χρήση βαμβακοφόρων στυλεών (μπατονέτες) όχι μόνον δεν απομακρύνει τις εκκρίσεις αλλά αντιθέτως τις συμπυκνώνει αθροίζοντάς τες. Η χρήση μπατονέτας θα πρέπει καθολικά να αποφεύγεται σε όλες τις ηλικίες. Κηρολυτικά σκευάσματα έχουν κατά καιρούς προταθεί προκειμένου να απομακρύνουν το βύσμα, η μόνη ωστόσο αποτελεσματική και ασφαλής αντιμετώπιση είναι η χρήση αναρρόφησης και καθαρισμού του έξω ωτός από ιατρό.

ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΚΟΗ

Ο αεράς που υπάρχει στο μέσο ούς, δηλαδή πίσω από τον τυμπανικό υμένα, ανανεώνεται διαρκώς μέσω της ακουστικής σάλπιγγας, που οδηγεί αέρα από τον φάρυγγα προς το μέσο ους. Αυτό φυσιολογικά συμβαίνει κάθε φορά που καταπίνουμε, οπότε αέρας διέρχεται μέσω του αυλού της σάλπιγγας και ανανεώνει τον υπάρχοντα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η πίεση του αέρα και στις δύο πλευρές του τυμπανικού υμένα είναι η ίδια. Όταν η σάλπιγγα είναι κλειστή ο αέρας δεν ανανεώνεται και ο τυμπανικός υμένας εισροφάται. Αυτό συμβαίνει συχνά στο κοινό κρυολόγημα, σε αλλεργική ρινίτιδα, σε παραρρινοκολπίτιδες κ.α. Στα αεροπορικά ταξίδια, οι μεταβολές της πίεσης του αέρα είναι έντονες, η σάλπιγγα πρέπει να ανανεώνει τον αέρα εντός του τυμπάνου γρήγορα ώστε να υπάρχει ισορροπία. Ο πόνος στα αυτία είναι πολύ συνηθισμένος ειδικά κατά την προσγείωση οπότε και γίνεται μετάβαση σε υψηλότερες ατμοσφαιρικές πιέσεις. Πρακτικά οποιαδήποτε αλλαγή υψομέτρου προκαλεί πρόβλημα π.χ. η ανάβαση σε βουνό. Το ίδιο ισχύει και στις καταδύσεις.

Τί να κάνω όταν ταξιδεύω με αεροπλάνο?

Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας εάν μπορείτε να ταξιδεύσετε ενώ είστε κρυολογημένοι ή έχετε μπούκωμα από αλλεργία ή ιγμορίτιδα. Ενδέχεται να μην μπορείτε να ταξιδέψετε.
Χρησιμοποιείστε αποσυμφορητικό λίγο πριν την απογείωση, το ίδιο και πριν την προσγείωση εάν το ταξίδι έχει μεγάλη διάρκεια.
Μην κοιμάστε κατά την προσγείωση. Τα παιδιά είναι ακόμη πιο ευάλωτα λόγω ιδιαιτεροτήτων στη σάλπιγγά τους.
Μασάτε μαστίχα κατά την πτήση.
Εξισώνετε τις πιέσεις στο αυτί φυσώντας ήπια με κλειστή μύτη και στόμα.
Ταΐζετέ συχνά τα παιδιά κατά την πτήση, ώστε να κάνουν καταποτικές κινήσεις. Στα μικρότερα δώστε πιπίλα.

ΡΙΝΑ (ΜΥΤΗ)

Η ρίνα είναι το «κλιματιστικό » του σώματός μας διότι φιλτράρει τον αέρα και απομακρύνει μικροσωματίδια, υγραίνει τον εισπνεόμενο αέρα και κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν ξηραίνονται ο λάρυγγας και οι βρόγχοι, επίσης θερμαίνει τον ψυχρό αέρα σε θερμοκρασία σώματος. Συνεπώς η φυσιολογική ρινική λειτουργία είναι βασικής σημασίας για τους πνεύμονες. Εάν η μύτη σας είναι ξηρή όλες οι λειτουργίες της θα επηρεασθούν. Μπορείτε ελεύθερα να χρησιμοποιήσετε αλατούχα σκευάσματα ρινικών πλύσεων όσο συχνά επιθυμείτε. ιδιαίτερη όμως προσοχή θα πρέπει να δείξετε για τα αποσυμφορητικά σκευάσματα διότι η μακρά τους χρήση προκαλεί περισσότερα προβλήματα και εντονότερη συμφόρηση (μπούκωμα). Η ρινική λειτουργία επηρεάζεται από πολλά άλλα φάρμακα όπως: διουρητικά, αγχολυτικά, αντισυλληπτικά, αντιυπερτασικά. Ρινικοί ψεκασμοί με ειδικά αντιαλλεργικά αντιφλεγμονώδη φάρμακα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για μακρό χρονικό διάστημα με ασφάλεια.

ΠΑΡΑΡΡΙΝΟΚΟΛΠΙΤΙΔΑ (ΙΓΜΟΡΙΤΙΔΑ)

Οι παραρρινικοί κόλποι είναι αεροβριθείς κοιλότητες (γεμάτες αέρα) γύρω από την μύτη μας και επικοινωνούν με αυτήν μέσω μικρών περασμάτων. Όταν αναπτύσσεται φλεγμονή μέσα σε αυτούς προκαλείται η παραρρινοκολπίτιδα που συνήθως αποκαλείται ιγμορίτιδα.

Ποια είναι τα συμπτώματα ?

Πόνος στα άνω δόντια, στο μέτωπο, στο πρόσωπο πλαγίως της ρινός.
Απώλεια γεύσης και όσφρησης.
Ρινική συμφόρηση και εκροή δύσοσμου ρινικού εκκρίματος πράσινου ή κίτρινου χρώματος.

Πώς γίνεται η διάγνωση?

Η διάγνωση τίθεται πλέον πολύ εύκολα με την ρινική ενδοσκόπηση με εύκαμπτα και άκαμπτα ενδοσκόπια. Η παρουσία πολυπόδων, σκολιού (στραβού) ρινικού διαφράγματος, αλλεργίας, προδιαθέτουν στην εμφάνιση ρινικών λοιμώξεων και καθιστούν την ανάρρωση πιο δύσκολη.

Ποια είναι η θεραπεία της ιγμορίτιδας?

Αρχικά η κατάσταση μπορεί να αντιμετωπισθεί με ρινικές πλύσεις ώστε να απομακρυνθούν οι προσκολλημένες βλέννες από την ρινική κοιλότητα.
Εάν τα συμπτώματα επιμένουν θα πρέπει να δοθούν αντιβιοτικά.
Εάν το πρόβλημα καταστεί χρόνιο τίθεται η ένδειξη της χειρουργικής αποκατάστασης με ενδοσκοπική λειτουργική χειρουργική της ρινός.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ανατομία των παραρρινικών κόλπων ο επισκέπτης παραπέμπεται στη διδακτορική διατριβή του Ωτορινολαρυγγολόγου εδώ 

ΣΚΟΛΙΩΣΗ ΡΙΝΙΚΟΥ ΔΙΑΦΡΑΓΜΑΤΟΣ

Το ρινικό διάφραγμα είναι το εσωτερικό χώρισμα της μύτης που διαμορφώνει τις δύο ρινικές κοιλότητες. Αποτελείται τόσο από χόνδρο όσο και από οστό. Σε ιδανική μορφή το διάφραγμα είναι ακριβώς στο μέσον της ρινικής κοιλότητας, ωστόσο αυτό συμβαίνει πολύ σπάνια, αφού στο 80% των ανθρώπων έχει μετατοπισμένο διάφραγμα προς την μία ή την άλλη πλευρά κάτι που καθιστά την ρινική αναπνοή δυσχερή και προδιαθέτει σε συχνές λοιμώξεις (ιγμορίτιδες). Όταν η σκολίωση του ρινικού διαφράγματος προκαλεί συχνές ρινορραγίες, υποτροπιάζουσες λοιμώξεις, δυσχερή ρινική αναπνοή, αντιμετωπίζεται μόνον με χειρουργική επέμβαση που συνήθως γίνεται μετά την ενηλικίωση του ασθενούς.

Η επέμβαση πραγματοποιείται αποκλειστικά μέσω της ρινός χωρίς καμία εξωτερική προσπέλαση. Μετά την επέμβαση δεν υπάρχουν αιματώματα ούτε νάρθηκας στο πρόσωπο, όπως συμβαίνει στη ρινοπλαστική. Κατά την επέμβαση αφαιρούνται τα τμήματα εκείνα του διαφράγματος που είναι μετατοπισμένα και τοποθετείται ελαφρύς πωματισμός που απομακρύνεται την επομένη ημέρα. Το αποτέλεσμα είναι συνήθως εντυπωσιακό λόγω της άμεσης αποκατάστασης της ρινικής αναπνοής.

ΑΜΥΓΔΑΛΕΣ – ΑΔΕΝΟΕΙΔΕΙΣ ΕΚΒΛΑΣΤΗΣΕΙΣ (ΚΡΕΑΤΑΚΙΑ)

Οι αμυγδαλές αποτελούνται από λεμφικό ιστό που βρίσκεται στο πλάγιο του φάρυγγα. Οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια) βρίσκονται ψηλά στην οροφή του φάρυγγα στο βάθος της ρινικής κοιλότητας.

Ο σκοπός της επέμβασης είναι η αφαίρεση των αμυγδαλών και / ή των αδενοειδών εκβλαστήσεων (κρεατάκια) σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου υπάρχει μεγάλη διόγκωσή τους ή επανειλημμένες περιπτώσεις λοιμώξεων (αμυγδαλίτιδες), με αποτέλεσμα να προκαλείται αναπνευστική δυσχέρεια, δυσκολία κατά την αναπνοή ή υπνική άπνοια (διακοπή του φυσιολογικού κύκλου των αναπνοών στον ύπνο). Η επέμβαση πραγματοποιείται με γενική αναισθησία.

Πότε θα πρέπει να ζητήσω ιατρική εκτίμηση?

Θα πρέπει απευθυνθείτε σε ιατρό ΩΡΛ όταν το παιδί σας εμφανίζει τα συμπτώματα της αμυγδαλίτιδας και αδενοειδίτιδας ή συμπτώματα λόγω της υπερτροφίας όπως άπνοιες κατά τον ύπνο.

Ποια είναι τα συμπτώματα της αδενοειδίτιδας – αμυγδαλίτιδας;

Διόγκωση των αμυγδαλών – αδενοειδών
Λευκωπή ή κίτρινη επίστρωση στις αμυγδαλές
Αλλαγή στην φωνή
Πόνος στον λαιμό με συνοδό αντανάκλασή του στο αυτί
Διογκωμένοι τραχηλικοί λεμφαδένες
Επώδυνη κατάποση
Πυρετός
Δύσοσμη αναπνοή

Ποια είναι τα συμπτώματα της υπερτροφίας των αμυγδαλών – αδενοειδών;

Αναπνοή από το στόμα και όχι από την μύτη
Η φωνή είναι αλλοιωμένη
Χρόνιες ρινικές εκκρίσεις
Ροχαλητό την νύκτα
Ανήσυχος ύπνος με διακοπή της αναπνοής για κάποια δευτερόλεπτα (άπνοιες)

Πώς να προετοιμάσετε το παιδί σας για την επέμβαση;

Μιλήστε στο παιδί σας και συζητήστε τους φόβους και τις ανησυχίες του διαβεβαιώνοντάς του ότι θα είσαστε δίπλα του.
Εξηγήστε ότι η επέμβαση γίνεται για να νοιώθει και να ζεί καλύτερα.
Αφιερώστε χρόνο μαζί του προ και μετά της επέμβασης.
Ενημερώστε το ότι θα νοιώθει πόνο στον λαιμό, που ωστόσο είναι αντιμετωπίσιμος με σιρόπι.
Συζητήστε με τον ιατρό ό,τι σας απασχολεί.

Ας δούμε τα συμπτώματα τα οποία περιμένουμε να εμφανισθούν μετά την επέμβαση:

πόνος στο λαιμό, που θα διαρκέσει, μόνο για μερικές ημέρες. Στους ενηλίκους ο πόνος διαρκεί περισσότερο. Οι περισσότεροι ασθενείς αναφέρουν ότι ο πόνος είναι πιο έντονος μεταξύ της τέταρτης και έκτης ημέρας μετά την επέμβαση, όμως προοδευτικά σβήνει και τελικά εξαφανίζεται. Για την αντιμετώπιση του πόνου χορηγείται κατάλληλη αναλγητική αγωγή, η οποία σε συνδυασμό με την κατάλληλη διατροφή έχει ως αποτέλεσμα την ελαχιστοποίηση του πόνου.

χαμηλή πυρετική κίνηση, η οποία και είναι απολύτως αναμενόμενη. Για τον σκοπό αυτό χορηγείται μετεγχειρητικά αντιβίωση που πρέπει να λαμβάνεται για μια εβδομάδα. Εάν, σε οποιαδήποτε περίπτωση, εμφανισθεί πυρετός πάνω από 38 βαθμούς τότε θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τον Ωτορινολαρυγγολόγο Λαζαρίδη Νικόλαο. Αντίθετα από ότι συμβαίνει με τον πόνο, τα παιδιά ανεβάζουν πυρετό πιο εύκολα από τους ενήλικες.

μπορεί να εμφανισθεί πόνος στα αυτιά. Το σύμπτωμα αυτό δεν είναι καθόλου ανησυχητικό, γιατί ο πόνος δεν οφείλεται σε πάθηση του αυτιού, αλλά είναι καθαρά αντανακλαστικός πόνος, δηλαδή προέρχεται από την περιοχή της επέμβασης και όχι από το αυτί. Ο πόνος θα φύγει καθώς προχωρά η επούλωση του χειρουργικού τραύματος. Θα πρέπει να με ειδοποιήσετε στην περίπτωση που το αυτί συνεχίζει να πονά, ενώ ο λαιμός έχει σταματήσει, όπως επίσης και στην περίπτωση που υπάρχει ωτικό έκκριμα, δηλαδή παρατηρήσετε παρουσία υγρού στο πτερύγιο του ωτός.

μπορεί να εμφανισθεί κακοσμία στόματος. Η κακοσμία θα φύγει οριστικά όταν η επούλωση ολοκληρωθεί.

αλλαγή στη χροιά της φωνής. Συμβαίνει μόνον περιστασιακά και υποχωρεί πλήρως όταν η επούλωση ολοκληρώνεται.

Μετεγχειρητικές οδηγίες

Μετεγχειρητικά προσοχή θα πρέπει να δοθεί στη διατροφή, δίοτι εάν ο ασθενής φάει κάτι το οποίο είναι πιο σκληρό από ότι πρέπει, τότε μπορεί να τραυματισθεί, να "ξυθεί" η περιοχή της εγχείρησης και έτσι να εμφανισθεί αιμορραγία. Ο ασθενής θα πρέπει να πίνει ελεύθερα πολλά υγρά. Εάν δεν λάβει αρκετά υγρά τότε μπορεί να παρουσιαστεί αφυδάτωση, κάτι που θα καθυστερήσει την ανάρρωση. Τα πρώτα σημεία της αφυδάτωσης είναι η ελαττωμένη ποσότητα ούρων και το στεγνό στόμα. Τα γαλακτοκομικά κάνουν το σάλιο πιο πυκνό, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι υπάρχει αφυδάτωση. Όξινοι χυμοί, θα πρέπει να αποφεύγονται (πορτοκάλι, λεμόνι). Χυμοί μπανάνα, βερύκοκο, φράουλα κλπ καταναλώνονται ελεύθερα, όπως και το τσάι και το χαμομήλι. Αεριούχα ποτά επίσης θα πρέπει να αποφεύγονται λόγω της περιεκτικότητάς τους σε ανθρακικό οξύ.

Αποφύγετε τον συγχρωτισμό με άτομα που έχουν γνωστή λοίμωξη του αναπνευστικού (π.χ. κοινό κρυολόγημα, πνευμονία) ή μικρά παιδιά τα οποία είτε είναι άρρωστα είτε βρίσκονται σε φάση ανάρρωσης.

Δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στην κίνηση μετά την επέμβαση. Οι περισσότεροι ασθενείς χρειάζονται μερικές ημέρες ανάρρωσης πριν επιστρέψουν πλήρως στις συνηθισμένες τους δραστηριότητες.

Μεταξύ της εβδόμης και δεκάτης ημέρας μετά την επέμβαση, η κρούστα (επίπαγος) που δημιουργείται επάνω στο σημείο της εγχείρησης πέφτει. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό περνά απαρατήρητο μπορεί όμως, σε λίγες περιπτώσεις να δώσει λίγο αίμα, κάτι που θα φανεί αμέσως στο σάλιο. Το αίμα, συνήθως, καθαρίζει αμέσως και χωρίς προβλήματα. Στην περίπτωση που το σάλιο δεν καθαρίσει πλήρως, πρέπει να με ενημερώσετε έγκαιρα.

Οι γονείς μπορεί να διαπιστώσουν ότι το παιδί τους ακόμη ανπνέει από το στόμα, κάτι τέτοιο οφείλεται στο μετεγχειρητικό οίδημα των χειρουργημένων ιστών. Όταν το οίδημα παρέλθει, συνήθως μετά από 10 ημέρες, η αναπνοή αποκαθίσταται. Η περιοχή από όπου αφαιρέθηκαν οι αμυγδαλές καλύπτεται με μία λευκωπή επίστρωση που προκαλεί δύσοσμη αναπνοή. Οι λευκωπές αυτές πλάκες είναι η φυσιολογική διαδικασία της επούλωσης και πέφτουν συνήθως μετά από πέντε έως δέκα ημέρες.

Κατά την έξοδό σας από την κλινική, θα πάρετε τις συνταγές για το αντιβιοτικό και το αναλγητικό, καθώς επίσης και τις σχετικές οδηγίες διατροφής και επανεξέτασης στο ιατρείο συνήθως μετά από μία εβδομάδα. Τη φαρμακευτική αγωγή θα πρέπει να την αρχίσετε αμέσως. Μην χρησιμοποιήσετε άλλο αναλγητικό πέραν αυτού που σας έχει χορηγηθεί με τη συνταγή.

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ